Dolar bir kağıt mıydı? Dolar bir kağıt olsaydı olsaydı içimize dışımıza bu kadar dolar mıydı? Dolar bir kağıt değildi. Dolar bir kimlikti. Çünkü insanlar aşksız kalmıştı ve sokaklar bana dükkanlarıyla doluydu.
Milattan önce altıncı yüzyıl civarı güzide bölgemiz canımız Anadolu’muzun orta kısımlarında bir yerdede dolaşmakta olan büyük Serdes isimli tüccar demiştir ki; Boş bir şey yoktur. herşey doludur. bir şeyin içi neyle dolarsa onun oradan çıkmasıyla boşalır.
Dolmak, bir şeyin içine sığdırmak, bir şeyin içine sığdırmak, dolu olanın boş olana denk olmaması, dolanın dolmayla alakası, bunlar hep Serdes isimli tüccarın filozof değil de tüccar olmasıyla alakalı hakikatler değillerdi. Misal insanın içi boşlukla doluysa insana dolu denmezdi de boş denirdi. Ama o insandı, ona öyle denirdi de her şeye öyle denir miydi? Misal boş bir kağıda bakıpta bunun böyle durduğuna bakma bu yakında dolar dense, o kağıt dolar mıydı? Bu enteresan ama şaşırtmayan insanlığı yeni bir sorunun kapı eşiğine sürüklerdi öte yandan; Dolar bir kâğıt mıydı? Dolar bir kâğıt olsaydı içimize dışımıza bu kadar dolar mıydı? Dolar bir kâğıt değildi. Dolar bir kimlikti. Çünkü insanlar aşksız kalmıştı ve sokaklar banka dükkanlarıyla doluydu.
De facto körınsi olarak da ifade edilebilen okunduğu gibi yazılmayan kavrama dayanarak anca kendisi hakkında bir fikir sahibi olabileceğimiz dolar kimlik olma özelliğini Serdes isimli Lidyalı tüccardan 2200 yıl, benimsediğimiz miladın ise 1600 yıl kadar sonrasında kazanmıştı. İşin içinde elbette ki yeni kıta denen ama aslında çok eski olan, ama oranın eskilerinin oraya gelen yeniler tarafından ortadan kaldırılmasıyla insanlık için yeni bir utanç binyılını başlatan kıta var idi.
Elbette Ama Rika adlı bu kıtanın haricinde işin içinde bir de iki balığın kavga edişinde bile oradan geçmişliğine delil aran ması gereken bir Engel İz var idi. Dünyanın adı en zor yazılan şehirlerinden biri durumundaki Masa Çuşeş’de Engel İz kolonilerinin askeri ihtiyaçlarını karşılamak için çare aranmaktaydı. Onlara birşeyler almaları için birşeyler vermek gerekteydi. Ama onlara değersin bir şey vermek gerekmekteydi. Ama onlar o değersiz şey ile değerli şeyler alabilmelilerdi. O halde değer denen şey varsayımsal olmalıydı Varsayımsallık neticede önemli bir şeydi.
Bu vesileyle şehrin ileri gelenleri toplandılar, bir varsayımsallık sahnesi kur dular ve ahaliyi de topladılar. Önlerine boş bir kağıt aldılar ve onun içini tıkabasa değer ile doldurmaya giriştiler. Doldurma işlevi sırasında insanlar, etraftan bakıp bakıp bu işin ne kadar boş bir iş olduğunu gördüler, bir takım ileri gelen orada öylece bir kağıda mana dol durma işi yapıyoruz diye eyleşmekteydıler Bu sebeple itiraz ettiler, yav dediler hiç bos kağıt mana ile dolar mı? Ama ileri gelenler çok ileri geldiklerinden cevap vermeye bile tenezzül etmediler. Bir süre sonra mana ile dolmuş varsayımıyla ellerine aldıkları kağıtları etrafa gösterdiler. Bu dediler ellerindeki artık banknot denen kağıtlar sallayarak, mananın ta kendisidir.
Bundan kelli dünyada herşey bu mana üzerine şekillenecek, düşünülecek, yorumlanacak. Bu mana üzerine savaşlar ve barışlar yapılacak. İnsanların refahı, mutluluğu ve huzuru bu manaya bağlı olarak olacak ya olmayacak. İnsanlar manasız gözlerle ileri gelenlerin bu ileri gelişlerine baktılar ama hemen de akabinde ellerine tutuşturulan banknotları görünce memnun memnun sırıttılar. 0 gun den beridir, kim elinde yoksa onu kötüledi, ama kimin eline geçse, o el o elin sahibi bünye ile beraber onur manasıyla dolar oldu. Dolar olunca onu eline alan insan dünya üzerinde salına salına yürür oldu. Hangi kapının eşiğinde takılsa cebinden o kağıdı çıkarıp gösterir oldu. Gösterile gösterile o kağıt kendini taşıyanın sahibi olur oldu. Bir kağıda bunca mana dolar olunca, olanın olması da kaçınılmaz oldu. Dolar dendi diye dolan, insana kimlik oldu. O kimliğe tabi olanlara ise olan oldu. O günden beridir, düntanın orta yerinde bu elindekiyle değerlendirdiğini zannedenler dolanıp durmaktadırlar. Onların boşlukla dolu olduğunun görüleceği zaman gelene kadar oyalanmaktadırlar.
harika bir yazı